Luqa 18:21-42

²¹— Bularning hemmisige kichikimdin tartip emel qilip kéliwatimen, — dédi u.

²²Eysa buni anglap uninggha: — Sende yene bir ish kem. Pütkül mal-mülkingni sétip, pulini yoqsullargha üleshtürüp bergin we shundaq qilsang, ershte xezineng bolidu; andin kélip manga egeshkin! — dédi.

²³Emma u bu gepni anglap tolimu qayghugha chömüp ketti; chünki u nahayiti bay idi.

²⁴Tolimu qayghugha chömüp ketkenlikini körgen Eysa: — Mal-dunyasi köplerning Xudaning padishahliqigha kirishi némidégen tes-he!

²⁵Tögining yingnining közidin ötüshi bay ademning Xudaning padishahliqigha kirishidin asandur! — dédi.

²⁶Buni anglighanlar: — Undaq bolsa, kim nijatqa érishelisun? — déyishti.

²⁷Emma u jawaben: — Insanlargha mumkin bolmighan ishlar Xudagha mumkindur — dédi.

²⁸Emdi Pétrus: — Mana, biz bar-yoqimizni tashlap sanga egeshtuq!? — dédi.

²⁹U ulargha: — Men silerge berheq shuni éytayki, Xudaning padishahliqi üchün öy-waq ya ata-anisi ya qérindashliri ya ayali ya baliliridin waz kechkenlerning herbiri

³⁰bu zamanda bulargha köp hessilep muyesser bolidu we kélidighan zamandimu menggülük hayatqa érishmey qalmaydu. — dédi.

³¹Andin u on ikkeylenni öz yénigha élip ulargha mundaq dédi: — Mana, biz hazir Yérusalémgha chiqiwatimiz we peyghemberlerning Insanoghli toghrisida pütkenlirining hemmisi shu yerde emelge ashurulidu.

³²Chünki u yat ellerning qoligha tapshurulidu we ular uni mesxire qilip, xarlaydu, uning üstige tüküridu;   

³³ular uni qamchilighandin kéyin öltürüwétidu; we u üchinchi küni qayta tirilidu, — dédi.

³⁴Biraq ular bu sözlerdin héchnémini chüshenmidi. Bu sözning menisi ulardin yoshurulghan bolup, uning néme éytqinini bilelmey qaldi.

³⁵We shundaq ish boldiki, u Yérixo shehirige yéqinlashqanda, bir kor kishi yolning boyida olturup tilemchilik qiliwatatti.   

³⁶U köpchilikning ötüp kétiwatqanliqini anglap: — Néme ish bolghandu? — dep soridi.

³⁷Xeq uninggha: — Nasaretlik Eysa bu yerdin ötüp kétiwatidu, — dep xewer berdi.

³⁸— I Dawutning oghli Eysa, manga rehim qilghaysen! — dep warqirap ketti u.

³⁹We Eysaning aldida méngiwatqanlar uni: — Shük oltur! dep eyibleshti. Biraq u: — I Dawutning oghli, manga rehim qilghaysen! — dep téximu qattiq warqiridi.

⁴⁰Eysa qedimini toxtitip, uni aldigha bashlap kélishni buyrudi. Qarighu uninggha yéqin kelgende u uningdin:

⁴¹— Sen méni néme qilip ber, deysen? — dep soridi. — I Rebbim, qayta köridighan bolsamidi! — dédi u.

⁴²Eysa uninggha: — Köridighan bolghin! Étiqading séni saqaytti, — dédi.