50 Saguwaˈ paˈin si Isa si iye, “Daˈa iye pagesun bi. Peggeˈ manggaˈi manguntarahan kaˈamin, bēbbeg amban kaˈam.”
51 Manjari inin, peggeˈ sōng taˈabut ne waktu paˈangkat si Isa hap surgaˈin, magtuyuˈ teˈed iye pī hap Awrusalam.
52 Niyaˈ meˈ aˈa daˈakne pī padehellu amban iye. Hangkan lumengngan ne meˈ dinaˈakne miyaˈan duk hap pī siye si kalumaˈan laˈi si lahat Samariya manyap pahalihan si Isa laˈi.
53 Saguwaˈ meˈ aˈa si kalumaˈan miyaˈan gaˈ ngatu patennaˈan si Isa laˈi, peggeˈ kataˈuhande weˈ tudju Awrusalam lengngannen.
54 Pagkataˈuhan inin weˈ duwe tindegnen, si Yakub duk Yahiya, paˈinde pu si Isa, “Tuwan, mabayaˈ kew bang kami ngandaˈak ebbut laboˈ amban diyataˈ langit duk siye ubus matey?”
55 Saguwaˈ hinarap duwanganin weˈ ne bu inamāhan.
56 Manjari palanjal siye pī si kalumaˈan seddili.
57 Sasangde malumengnganin, niyaˈ aˈa missā pu si Isa, paˈinne, “Tuwan, mabayaˈ ku nuhut kaˈu tungan-tungan papīhannu.”
58 Nambung si Isa, paˈinne, “Gam pe meˈ pāhangin niyaˈ lowangde duk meˈ manuk-manukin niyaˈ sabakande. Saguwaˈ aku, Anak Manusiyaˈin, gaˈ niyaˈ bisan pahalihanku.”
59 Paˈin si Isa si aˈa dambuwaˈin, “Nuhut kew aku.” Saguwaˈ nambung aˈahin, paˈinne, “Aweˈ, Tuwan, saguwaˈ pī ku dahuˈ hap lumaˈ. Pagubus kubulku samakun, balik saˈ ku pitu nuhut kaˈu.”
60 Paˈin si Isa, “Ambat mamateyin kinubul weˈ meˈ aˈa manggaˈ niyaˈ umulde salama-lamahin. Saguwaˈ kaˈu, pī kew lumengngan magmahalayak sabab pagbayaˈan Tuhanin.”