14 Karo mlaku wong loro kuwi pada ngomongké bab sing entas klakon mau.
15 Dongé ijik omong-omongan ngono kuwi Gusti Yésus déwé terus teka mbarengi mlaku.
16 Wong loro mau ora nitèni nèk kuwi Gusti Yésus, embuh kenèng apa kok pada pangling karo Dèkné.
17 Gusti Yésus terus ngomong: “Kowé kuwi pada ngomongké apa ta?” Wong loro mau terus mandek lan kétok sedi.
18 Sing siji, sing jenengé Kléopas, semaur: “Tak kira namung Kowé déwé sing manggon nang Yérusalèm sing ora ngerti bab lelakon-lelakon ing dina-dina sing kepungkur kuwi.”
19 Gusti Yésus terus takon: “Enèng lelakon apa ta?” Saurané: “Lelakon bab Gusti Yésus sangka kuta Nasarèt. Dèkné nabi sing kwasa banget ing penggawéné lan ing piwulangé, sing kajèn tenan nang ngarepé Gusti Allah lan nang tengahé manungsa.
20 Para pengarepé imam lan para pengarepé bangsané awaké déwé wis pada netepké setrapan pati marang Dèkné, mulané terus dipentèng.
