17 Ka èmu-èmu dhu tèka ngangaꞌa na pènu tao cacèci, aa risi eele hèi, ka neꞌa heka tao tasamia.
18 Ka na pamaꞌète, peka na, ‘Jaꞌa neo tao sèmi neꞌe ka! Èmu era tèka ngangaꞌa dhu dhui se, jaꞌa sagꞌe eele ho patitu hari dhu kapai risi, sèna ka tèke ngangaꞌa nèti dꞌara oka dènge mèdha-panyau jaꞌa aaꞌi-aaꞌi ra.
19 Ladhe jꞌajꞌi ka sèmi èèna, jaꞌa pamaꞌète kore, na, “Gudꞌa pènu le! Ngangaꞌa tesa le, kuꞌa dꞌai tèu-tèu. De kuꞌa-kinu pakarejꞌe iisi dènge pacapa haga!’ ”
20 Te ngaa Ama Lamatua peka dènge ne, na, ‘Heeh! Dhèu goa! Mèda neꞌe kahèi, èu madhe. Aa cee ka dhu abhu aaꞌi isi gudꞌa èu sèra?’
21 De sèmi neꞌe! Bisa kahèi, dhèu pakaboko mèdha-panyau ae-ae ètu rai-haha ne hia ngiꞌu na, te ngaa ètu dꞌara ngangee Ama Lamatua, nèngu ne, dhèu unu aadꞌo, lula pabeꞌa boe dènge Lamatua.”
