27 Ikisa Insa, mwanzo wa vitabu vya Musa mpaka vitabu vya minabii wengine, akiwafafanurira Mandiko piya ákisowera kuhusu iye.
28 Kwa javyo, wari karibu na kaya yawakuka, Insa karitenza kupunda,
29 fala ewo wakintafadali, wakamba: “Ikala nofwe konta juwa riswa fúti.” Basi, akingira akikala nawo.
30 Pawekare pameza kurya, Insa akitwala nkate, akishukuru, akimeya, akiwawanyira.
31 Mpunde sinkulu, wanu ware maso awo akiwafunguka ngwê, wakimmanyira. Neye akilainika!
32 Wakambirana watupu: “Iye paakisowera nofwe munjira mure kuno akitifafanurira Mandiko, myoyo yetu ikitibiya shindo pakifuwa, sinovyo?”
33 Kwa mpunde noure wakilamuka, wakiludira Yerusalemu, wakiwasingana mawalii kumi na mmoja na wengine‑po wajumane pamoja.
34 Pawafikire, wo‑wawiri wakamba: “Ndi kweli Mwenye kafufuka! Iye kânlawirira Peduru!”
35 Ikisa ewo wakiwereza viwakunire munjira mure. Wakamba: “Insa timmanyira wakati wameyire nkate.”
36 Evi vinu‑vi pawakereza, Insa akiritula kati-kati yawo, akiwambira: “Salama iwe namwe!”
37 Fala ewo wasusuka, wakibaki wakushanga wawenye, wakidaniza kuwa nsoka.
38 Iye akiwambira: “Mbana mususuka? Sababuni kuwa na dana mmoyo mwenu?
39 Ninang'anizeni mmakono mwangu‑mu na mmaulu mwangu‑mu. Ndi nomi-nomini. Nipameni muniwona, kamana nsoka auna nyama wala makongolo, kamba vyamuniwona vyaniri nawo omi‑vi.”
40 Nakusowera javire, kawolotera mmakono na mmaulu.
41 Ingawa awakikubali sana, fala iwejala radi na kutajabu! Basi Insa akiwadairi: “Epa mwanawo cakurya kimojawapo?”
