30 Nu huwde de tweede haar,
31 ook de derde, en zo verder alle zeven; en ze stierven kinderloos.
32 Ten laatste stierf ook de vrouw.
33 Wien van hen zal ze nu bij de verrijzenis als vrouw toebehoren? Ze hebben haar immers alle zeven tot vrouw gehad.
34 Jesus sprak tot hen: De kinderen dezer wereld huwen en worden uitgehuwd.
35 Maar zij, die waardig worden bevonden, deel te hebben aan de andere wereld en aan de verrijzenis uit de doden, zullen huwen noch uitgehuwd worden.
36 Ze kunnen immers niet meer sterven; want ze zijn aan engelen gelijk, en als kinderen der verrijzenis ook kinderen Gods.
37 En dat de doden verrijzen, gaf ook Moses te kennen in het Braambosverhaal, wanneer hij den Heer den God van Abraham, den God van Isaäk en den God van Jakob noemt.
38 Hij is toch geen God van doden, maar van levenden; want allen leven voor Hem.
39 Toen namen sommigen van de schriftgeleerden het woord, en zeiden: Meester, Gij hebt goed gesproken;
40 en ze durfden Hem geen vragen meer stellen.
41 Nu sprak Hij tot hen: Hoe beweert men toch, dat de Christus de Zoon van David is?
42 Want David zelf zegt in het boek der Psalmen: De Heer heeft gesproken tot mijn Heer: Zet U aan mijn rechterhand,
43 Totdat Ik uw vijanden leg Als een voetbank voor uw voeten.
44 David noemt Hem dus Heer; hoe is Hij dan zijn Zoon?
45 En terwijl al het volk het hoorde, sprak Hij tot zijn leerlingen:
