Lucas 12:17-21

¹⁷Dawá ã quehechah ennit, nin pah ã míic niíj jenah joyóp be: ‘¿Ded pah wã chãjbi? Wĩ́ih pácahi wã ámohat pínah mʉʉ́ bainí ã jʉmʉchah, ã yáo yapbipna caá.

¹⁸Nin pah wã chãjbipna caá: Caandíh ámohat mʉʉnádih wai yoh jéena péanit, chah bʉ́dí ámohat pínah mʉʉnádih wã chãjbipna caá. Pánih chãjnit, nihat wĩ́ih pácahidih, wĩ́ih bií déedihbʉt wã ámohbipna caá.

¹⁹Pánih ámoh péanit, nin pah wã míic niijbípna caá: “Dawá jópchina tʉ́i jʉmat tʉ́ʉt niijná, dawá bií déedih bʉʉ wã bíbohna caá, bʉca. Pánih jʉmnit, choonít, babh jeémpnit, wã wẽibipna caá”, wã míic niijbípna caá’, caán newé ã niíj jenah joyóp yʉh be.

²⁰Obohjeéhtih, páant ã niíj jenah joyóchah jéihnit, Dios caandíh nin pah ã niijíp be: ‘¡Jenah joicánniabeh! Bʉʉ cheijeh ma wʉnʉchah, míih caolih ã bʉʉdbípna caá. ¿Páant ma wʉnat tʉ́ttimah, nihat ma ámohniji bií dée deíh pínah tigaá ã jʉmbi? Meémboó caandíh ma jéih ʉb bejcan niít’, Dios caandíh ã niijíp be.

²¹Pánihna, ded ã́ih pínahjeh dawá bií déedih en ñinah ʉb jwejnit, Dios ã weñat pínahdih bidcanjeh, bʉʉdní ã jʉmbipna caá”, Jesús cã́acwãdih ãt niijíp wʉt jĩ.