6 Tab sab iensaan dekhiega kaise Parmeswar manai log ke batjaawe hai!’ ”
7 Dher manai Johaanas lage djoetat raha dopoe karwaawe khaatien. Bakie oe bolies kie: „Are, saap ke battjan! Ke toelogke dhokha deis hai kie toelog Parmeswar ke aane waala goessa me se batj sake hai?
8 Begar paap pastaaike aur kharaab rasta tjhor dewe ke koi na batj sakiega. Toelogke djiewan ke tjaahie Parmeswar ke barhia lage ke. Aur na sotjiehe kie: ‘Hamlogke baap-daada bieswaasie Aabraaham hai, ohie se hamlog djaroer batjab.’ Aise na hai. Parmeswar ie patthar me se Aabraaham khaatien larkan djalmaai sake hai.
9 Taanga per lage thariaawal hai. Har ek per djaun barhia phal na dewe hai, oe kaatke aagie me phek dewal djaai. Toelogke tjaahie batjaaike rahe ke, nahie to toelogse aisane hoiga.”
10 Tab ie baat soenke manai log poetjhies kie: „Hamlog ab ka karie?”
11 Tab oe bolies: „Dje ke doei soth hai, oke tjaahie ekgo koi ke dewe ke djaun ke ekko na hai. Aur dje ke khaaik hai, oke tjaahie aisane kare ke.”
12 Djoetie ke paisa ke bharwaawe waalan bhie aail dopoe lewe khaatien aur poetjhies kie: „Maastar djie, hamlogke tjaahie ka kare ke?”
13 Tab oe bolies: „Toelogke na tjaahie djaada paisa lewe ke.”
