1 Iet kan en Akur, nein Sake pwutak, eh mahsen kesempwal kan: “Koht sohte ketin ieiang ie, Koht sohte ketin ieiang ie; eri, sohte sawasepei.
2 I solahr mwomwen aramas, I duwelahr mahn emen; solahr lamalam en aramas rehi.
3 Sohte duwen kupwurokong ehu me I ese, I sohte ese duwen Koht.
4 Ihs me aledier kupwurokong en nanleng? Ihs me koledier kisinieng nan peh? De koarukihpene pihl nan kisin mwein likou? De koasoanehdi irepen sampah? Ihs ih, ma ke ese? Ia sapwellime pwutaken?
5 “Koht kin ketin kapwaiada inou koaros me e kin ketin wia. E rasehng mehn sansar ehu ong irail kan me kin rapahki sileparail pahn kupwure.
6 Ma ke koasoia me e mahsanih mehkot me e sohte mahsanih, e pahn ketin kapwung ong uhk oh ketin kasalehiong uhk me kowe aramas likamw.”
7 Maing Koht, I peki rehmwi soahngte riau, komw ketin mweidohng ie mwohn ei pahn mehla:
8 komw ketin kadohwaneweisang ie likamw, oh I en dehr wiahla aramas kepwehpwe de semwehmwe. Eri, komw ketikihong ie uwen kisin tungoal me I anahne.
