5 Mosas ke kaanoen me liekhal hai kie hamlogke tjaahie aisan aurat ke ieta bahaaike maar dhaare ke. Tor bietjaar ka hai? Ka howe ke tjaahie?”
6 Oesab ie baat poetjhies oke badjhaawe khaatien. Djab oe aurat ke kasoer na dewat, tab oe Mosas ke kaanoen toerat. Ie rakam se oesab mauka paawat oke kasoer dewe ke. Bakie Jiesoe niehoerke aapan angoerie se djamien par koetjh liekhe lagal.
7 Aur djab oesab doharaaike poetjhies, tab Jiesoe khara hoike oesabse bolies: „Dje kabhie paap-boeraai na karies hai, oe pahiela ieta okare oeppar bahaai sake hai.”
8 Tab ie baat bolke oe phien se niehoerke djamien par liekhe lagal.
9 Tab ie baat par oesab hoewa se ek ekgo niekarke tjal gail. Sab se barkwan pahiele tjal gail. Khaalie Jiesoe aur aurat paatjhe rahie gail.
10 Tab oe khara hoike ose poetjhies: „Betie, oesab kaaha hai? Koi na ieta bahaais?”
11 Tab aurat bolies: „Koi na.” Tab oe bolies: „Attjha, ham toke sadja bhie na debe. Dja ghare, aur ab se paap-boeraai na kariehe.”
12 Oe auro aage manai logan se bolies: „Ham doenia ke djotie baatie. Dje hamaar rasta par tjale hai, oe kabhie na andhiaar me rahie, bakie sattja djiewan ke djotie me tjaliega.”
13 Tab Fariesie log bolies: „Toe apane baare me gawaahie dewe hai, ohie se tor baat be-kaamiel hai.”
