31 Etane me tjela log Jiesoe se poetjhies: „Maastar djie, toe koetjh khaihe?”
32 Bakie oe bolies: „Hamke koetjh miel tjoekal hai, aur toelog na djaane hai.”
33 Tab tjela log apane apane me batiaai lagal kie: „Saait oke koi khaaik laaike deis hoi.”
34 Bakie oe bolies: „Parmeswar hamme pathaais hai aur djab ham okar hiettjha poera kariela, tab oe kaam hamme bahoet barhia lage hai djaise attjha khaaik.”
35 Aur oe bolies: „Toelog bole hai katnie ke tem tjaar mahienna baad aai djaaiga. Bakie ham toelogse boliela kie djab toelog thiek se takiehe, tab dekhiehe kie manai logan phal ghat tajaar hai Parmeswar khaatien batoral djaai ke.
36 Dje manai log ke ekattha laaike Parmeswar khaatien batore hai hardam okar sanghe rahe ke, oe madjoerie paaiga. Aur dje tjhiete waala ghat oesabke diel tajaar kare hai, oe batore waala sanghe khoesiaalie manaaiga.
37 Baat ke masla hai kie: ‘Koi tjhiete hai aur doesar kaate hai.’ Ie satj hai.
38 Ham toelogke pathailie hai phal batore ke djaun toelog na boile hai. Doesar log partjaar karke manai log ke diel tajaar karies hai aur toelog oesabke kaam ke phal batore hai.”
39 Aur sahar me dher Saamaaria ke manai log soenies kie aurat bataawe hai Jiesoe okar biese me ka bolies raha. Tab oelog okare me bieswaas kare lagal.
40 Ohie se oesab okar paas gail aur poetjhies: „Aap na maange hai hamlogke saath rahe?” Tab oe hoewa doei rodj rahie gail.
41 Tab auro manai log okar partjaar soenke okare me bieswaas kare lagal.
