45Laik weh di prafit dehn mi seh eena di Skripcha, ‘Gaad ihself wahn teech aala dehn.’ Enibadi weh lisn tu di Faada ahn laan fahn ahn wahn kohn tu mee.
46Dat noh meen dat enibadi don si di Faada, yu noh. Nobadi noh si di Faada yet eksep di Wan weh kohn fahn Gaad; oanli hihn don si ahn.
47“Ah di tel unu di chroot, enibadi weh bileev eena mee don ga di laif aredi weh wahn neva en.
48Da mee da di bred weh gi laif!
49Fi unu ansesta dehn mi eet di mana eena di dezert ahn dehn mi stil ded.
50Bot enibadi weh eet dis bred weh kohn dong fahn hevn noh wahn ded.
51Ai da da bred weh kohn dong fahn hevn weh gi laif. Enibadi weh eet aafa dis bred wahn liv fareva; dis bred da fi mee flesh weh Ai wahn gi fi mek di peepl dehn a dis werl ga reel laif.”
52Di Jooish leeda dehn staat tu aagyu op monks dehnself ahn seh, “Da how dis man wahn gi wee fi hihn flesh fi eet?”
53Soh Jeezas tel dehn seh, “Ah di tel unu di chroot, unu mos eet di Son a Man flesh ahn jrink ih blod; oanli soh unu wahn ga reel laif eena unu.
54Aala dehn wan weh eet mai flesh ahn jrink mai blod don ga di laif weh wahn neva en, an Ai wahn rayz dehn bak op pahn Jojment Day;