7 Apan dili kini mao ang iyang tumong, ni ang iyang gihunahuna. Anaa sa iyang kasingkasing ang paglaglag ug pagbuntog sa daghang kanasoran.
8 Kay miingon siya, “Dili ba sama sa mga hari ang tanan nakong mga prinsipe?
9 Dili ba ang Calno sama sa Carkemis, ang Hamat sama sa Arpad, ug ang Samaria sama sa Damascus?
10 Ingon nga nabuntog na sa akong kamot ang mga gingharian nga nagsimba ug mga diosdios, nga ang kinulit nga mga imahe mas labaw pa kaysa niadtong sa Jerusalem ug sa Samaria,
11 sama sa akong gibuhat didto sa Samaria ug sa walay pulos nga mga diosdios niini, dili ko ba usab kini buhaton sa Jerusalem ug sa mga diosdios niini?”
12 Sa dihang natapos na sa Ginoo ang iyang bulohaton didto sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem, pagasilotan ko ang mga gipamulong sa garbosong kasingkasing sa hari sa Asiria ug sa iyang pagkamapahitas-on.
13 Kay miingon siya, “Pinaagi sa akong kusog ug sa akong kaalam namuhat ako. Aduna akoy kahibalo, ug gikuha ko ang mga utlanan sa akong mga katawhan. Gikawat ko ang ilang mga bahandi ug sama sa usa ka torong baka, gipildi ko ang mga lumolupyo.
14 Nakasakmit ang akong kamot, gikan sa mga salag, ang katigayonan sa kanasoran, ug sama sa tawo nga nagtigom sa gisalikway nga mga itlog, gitigom ko ang tibuok kalibotan. Walay mikapa-kapa sa ilang mga pako o mipiyak.”
15 Magpasigarbo ba ang atsa sa iyang kaugalingon batok sa naggunit niini? Daygon ba sa gabas ang iyang kaugalingon labaw pa sa tawo nga nagputol gamit niini? Daw sama nga ang tungkod makaalsa niadtong miisa niini, o nga daw ang kahoy nga bunal makaalsa ug tawo.
16 Busa si Yahweh nga Ginoo nga labawng makagagahom magpadala ug sakit ngadto sa iyang kusgang mga manggugubat; ug adunay magdagkot ug kalayo nga magdilaab ilalom sa iyang himaya.
