5 Itomon ako apan matahom, kamong mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem— itom sama sa mga tolda sa Kedar, matahom sama sa mga tabil ni Solomon.
6 Ayaw akog tutoki tungod kay itomon ako, tungod kay ang adlaw nagsunog kanako. Ang anak nga mga lalaki sa akong inahan nasuko kanako; gihimo nila akong tig-atiman sa kaparasan, apan wala nako naatiman ang akong kaugalingon nga parasan. Ang babaye nagsulti sa iyang hinigugma.
7 Sultihi ako, akong hinigugma, diin mo man gipasibsib ang imong kamananapan? Diin mo man gipapahulay ang imong kamananapan panahon sa kaudtohon? Nganong kinahanglan man nga mahisama ako sa tawo nga nasaag-saag tupad sa kamananapan ug sa imong kaubanan? Mitubag kaniya ang iyang hinigugma.
8 Kung wala ikaw masayod, labing matahom taliwala sa mga babaye, sunda ang mga tunob sa akong kamananapan, ug pasibsiba ang imong nating mga kanding duol sa mga tolda sa magbalantay.
9 Gitandi ko ikaw, akong hinigugma, sa kabayong baye taliwala sa mga kabayo nga anaa sa karwahe ni Paraon.
10 Matahom ang imong mga aping uban ang mga dayandayan, ang imong liog uban ang binitay nga mga alahas.
11 Buhatan ko ikaw ug dayandayan nga bulawan inubanan sa batones nga plata. Ang babaye nagsulti sa iyang kaugalingon.
12 Samtang naghigda ang hari sa iyang higdaanan, mialisngaw ang kahumot sa akong nardo.
13 Ang akong hinigugma sama sa sudlanan sa mira nga naghatag ug usa ka gabii nga nagpauraray sa akong dughan.
14 Ang akong hinigugma sama sa usa ka pongpong sa henna nga mga bulak nga anaa sa kaparasan sa En Gedi. Ang iyang hinigugma nagsulti kaniya.
