22 پس یهودیأن بوگفتیدی: «آیا تصمیم دأره کی خوره بوکوشه کی اَطو گه: ‹او جایی کی من شم، شومأن نتأنید بأیید›؟»
23 عیسی اَشأنه بوگفته: «شومأن از بیزیریدی و من از بوجور. شومأن از اَ دنیایید ولی من از اَ دنیا نی‌یم.
24 شمره بوگفتم کی شیمی گناهأنه میأن میریدی. چون اگر ایمأن نأورید کی من ایسم کی ایسم، در شیمی گناهأن میریدی.»
25 از اون وَورسه‌ییدی: «تو کی ایسی؟» عیسی جواب بده: «هونی کی از اوّل شمره بوگفتم.
26 خیلی چیزأن درباره‌یه شومأن دأرم کی شمره بگم و شمره محکومه کونم، امّا اونی کی مره اوسه کوده، حقِ و من اونچی‌یه کی از اون بیشنَوستم، به دنیا بازم گم.»
27 اوشأن نفهمستیدی کی از پئر اوشأنه‌ره گفتن دره.
28 پس عیسی اوشأنه بوگفته: «اون وختی کی انسانه پسره بلنده کودیدی، فهمیدی کی من ایسم و از خودم کاری نوکونم، بلکی فقط اونچی‌یه گم کی می پئر مره یاد بدَه.
29 اون کی مره اوسه کوده، می اَمره‌یه. اون مره تنها ننَه، چونکی من همیشه اون چیزی‌یه کی اونه خوشحاله کونه، انجام دهم.»
30 اَ حرفأنه اَمره خیلی‌یأن اونه ایمأن بأوردیدی.
31 پس عیسی به یهودیأنی کی اونه ایمأن بأورده بید، بوگفته: «اگر می کلامه میأن بِیسید، حقیقتاً می شاگرد بیدی.
32 و حقیقته شنأسیدی و حقیقت شمره آزاده کونه.»
33 اونه جواب بدَییدی: «اَمأن ابراهیمه زأکأنیم و هیچ وخت غلامه کسی نوبوستیم. پس چوطویی گی، کی آزاده بیمی؟»
34 عیسی جواب بده: «آمین، آمین، شمره گم، هر کسی کی گناه کونه، غلامه گناهه!
35 غلام هیچ وخت اهله خانه میأن جایه همیشگی نأره، امّا پسره همیشه جا نَهه.
