44 هیچکس نتأنه می ورجه بأیه مگر، پئری کی مره اوسه کوده اونه جذب بوکونه. من اونه در روزِ آخر ویریزأنم.
45 در کیتابه انبیا بَمو کی: ‹همه از خدا تعلیم گیریدی.› پس هر کی از خدا بیشنَوه و از اون تعلیم بیگیره، می ورجه اَیه.
46 هیچ کس پئره نیده، مگر اون کسی کی از طرفه خدا بَمو؛ اون، پئره بیده.
47 آمین، آمین، شمره گم، هر کی ایمأن بأوره، از زندگییه اَبدی برخوردأره.
48 من نانه زندگی ایسم.
49 شیمی پئرأن بیابانه میأن مَنّایه بوخوردیدی، ولی به هر حال بمَردیدی.
50 امّا نانی کی از آسمان نازله به، هر کی از اون بوخوره، نیمیره.
51 اون نانه زنده من ایسم کی از آسمان نازله بوسته. هر کی اَ نانه بوخوره، تا اَبد زنده مأنه. نانی کی من برای حیاته دنیا بخشم، می بدنه.»
52 پس بحثه تندی حاکمأنه یهوده میأن به وجود بَمو کی: «اَ مرد چوطو تأنه خو بدنه اَمَره فده تا بوخوریم؟»
53 عیسی اوشأنه بوگفته: «آمین، آمین، شمره گم کی تا انسانه پسره بدنه نوخورید و اونه خونه ننوشید، در خودتأن زندگی اَبدی نأریدی.
54 هر کی می بدنه بوخوره و می خونه بنوشه، زندگییه اَبدی دأره و من در روزِ آخر اونه ویریزأنم.
55 چونکی می بدن خوراکه حقیقی و می خون نوشیدنییه حقیقییه.
56 کسی کی می بدنه خوره و می خونه نوشه در من ساکنه به و منم در اون ساکنه بم.
57 هوطو کی پئره زنده مره اوسه کوده منم به می پئر زندهیم، اونی کی مره خوره، توسطه من زنده مأنه.
58 اَن، نانییه کی از آسمان نازله بوسته، نه مثله اونچی کی شیمی پئرأن بوخوردیدی و به هر حال بمَردیدی؛ بلکی هر کی از اَ نان بوخوره، تا اَبد زنده مأنه.»