41 اون وخت یهودیأن درباره‌یه اون شروع به همهمه بوکودیدی، چونکی بوگفته بو: «من او نان ایسم کی، از آسمان نازله بوسته.»
42 اوشأن گفتیدی: «مگر اَ مرد، عیسی، یوسفه پسر نی‌یه کی اونه پئر و ماره اَمأن شنأسیم؟ پس چوطو گه کی ‹از آسمان نازله بوستم›؟»
43 عیسی در جواب بوگفته: «همدیگره اَمره همهمه نوکونید!
44 هیچکس نتأنه می ورجه بأیه مگر، پئری کی مره اوسه کوده اونه جذب بوکونه. من اونه در روزِ آخر ویریزأنم.
45 در کیتابه انبیا بَمو کی: ‹همه از خدا تعلیم گیریدی.› پس هر کی از خدا بیشنَوه و از اون تعلیم بیگیره، می ورجه اَیه.
46 هیچ کس پئره نیده، مگر اون کسی کی از طرفه خدا بَمو؛ اون، پئره بیده.
47 آمین، آمین، شمره گم، هر کی ایمأن بأوره، از زندگی‌یه اَبدی برخوردأره.
48 من نانه زندگی ایسم.
49 شیمی پئرأن بیابانه میأن مَنّایه بوخوردیدی، ولی به هر حال بمَردیدی.
50 امّا نانی کی از آسمان نازله به، هر کی از اون بوخوره، نیمیره.
51 اون نانه زنده من ایسم کی از آسمان نازله بوسته. هر کی اَ نانه بوخوره، تا اَبد زنده مأنه. نانی کی من برای حیاته دنیا بخشم، می بدنه.»
52 پس بحثه تندی حاکمأنه یهوده میأن به وجود بَمو کی: «اَ مرد چوطو تأنه خو بدنه اَمَره فده تا بوخوریم؟»
53 عیسی اوشأنه بوگفته: «آمین، آمین، شمره گم کی تا انسانه پسره بدنه نوخورید و اونه خونه ننوشید، در خودتأن زندگی اَبدی نأریدی.
