39 و خوأسته‌یه کسی کی مره اوسه کوده اَنه کی کسأنی‌یه کی اون مره ببخشه، هیچ‌کدامه از دست ندم، بلکی اوشأنه در روزِ آخر ویریزأنم.
40 و می پئره خوأسته اَنه کی هر کسی کی پسره بیدینه به اون ایمأن بأوره، از زندگی‌یه اَبدی برخوردأره به، و من اونه در روزِ آخر ویریزأنم.»
41 اون وخت یهودیأن درباره‌یه اون شروع به همهمه بوکودیدی، چونکی بوگفته بو: «من او نان ایسم کی، از آسمان نازله بوسته.»
42 اوشأن گفتیدی: «مگر اَ مرد، عیسی، یوسفه پسر نی‌یه کی اونه پئر و ماره اَمأن شنأسیم؟ پس چوطو گه کی ‹از آسمان نازله بوستم›؟»
43 عیسی در جواب بوگفته: «همدیگره اَمره همهمه نوکونید!
44 هیچکس نتأنه می ورجه بأیه مگر، پئری کی مره اوسه کوده اونه جذب بوکونه. من اونه در روزِ آخر ویریزأنم.
45 در کیتابه انبیا بَمو کی: ‹همه از خدا تعلیم گیریدی.› پس هر کی از خدا بیشنَوه و از اون تعلیم بیگیره، می ورجه اَیه.
46 هیچ کس پئره نیده، مگر اون کسی کی از طرفه خدا بَمو؛ اون، پئره بیده.
47 آمین، آمین، شمره گم، هر کی ایمأن بأوره، از زندگی‌یه اَبدی برخوردأره.
48 من نانه زندگی ایسم.
49 شیمی پئرأن بیابانه میأن مَنّایه بوخوردیدی، ولی به هر حال بمَردیدی.
50 امّا نانی کی از آسمان نازله به، هر کی از اون بوخوره، نیمیره.
51 اون نانه زنده من ایسم کی از آسمان نازله بوسته. هر کی اَ نانه بوخوره، تا اَبد زنده مأنه. نانی کی من برای حیاته دنیا بخشم، می بدنه.»
52 پس بحثه تندی حاکمأنه یهوده میأن به وجود بَمو کی: «اَ مرد چوطو تأنه خو بدنه اَمَره فده تا بوخوریم؟»
53 عیسی اوشأنه بوگفته: «آمین، آمین، شمره گم کی تا انسانه پسره بدنه نوخورید و اونه خونه ننوشید، در خودتأن زندگی اَبدی نأریدی.
54 هر کی می بدنه بوخوره و می خونه بنوشه، زندگی‌یه اَبدی دأره و من در روزِ آخر اونه ویریزأنم.
55 چونکی می بدن خوراکه حقیقی و می خون نوشیدنی‌یه حقیقی‌یه.
56 کسی کی می بدنه خوره و می خونه نوشه در من ساکنه به و منم در اون ساکنه بم.
57 هوطو کی پئره زنده مره اوسه کوده منم به می پئر زنده‌یم، اونی کی مره خوره، توسطه من زنده مأنه.
58 اَن، نانی‌یه کی از آسمان نازله بوسته، نه مثله اونچی کی شیمی پئرأن بوخوردیدی و به هر حال بمَردیدی؛ بلکی هر کی از اَ نان بوخوره، تا اَبد زنده مأنه.»
59 عیسی اَ حرفأنه زمانی بوگفته کی کَفَرناحومه کنیسه میأن تعلیم دَیی.
60 خیلی از اونه شاگردأن با ایشنَوستنه اَ حرفأن بوگفتیدی: «اَ تعلیم خیلی سخته، کی تأنه اونه قبول بوکونه؟»
61 عیسی دأنستی کی اونه شاگردأن درباره‌یه اونه حرفأن همهمه کودن دریدی. اوشأنه بوگفته: «آیا اَن باعثه شیمی انحراف به؟
62 پس اگر انسانه پسره بیدینید کی به خو جایه اوّل صعود بوکونه، چی کونیدی؟
63 روحه کی زندَه کونه، جسم فایده‌یی نأره. حرفأنی کی من شمره بوگفتم، روح و زندگی‌یه.
64 امّا بعضی از شومأن ایسه‌ییدی کی ایمأن نأوریدی.» عیسی از اوّل دأنستی کی چی کسأنی ایمأن نأوریدی و کی‌یه کی اونه به دشمن تسلیم کونه.
65 بعد از اون، بوگفته: «هَنه وستی شمره بوگفتم کی هیچکس نتأنه می ورجه بأیه، مگر اَنکی از پئره طرف به اون عطا بوبوسته بی.»
66 در اَ زمان خیلی از اونه شاگردأن وأگردستیدی و دِ اونه همرأهی نوکودیدی.
67 پس عیسی او دوازده شاگرده کی قبلاً انتخاب بوکوده بو بوگفته: «آیا شومأنم خوأییدی بیشید؟»
68 شَمعونِ پِطرُس جواب بده: «ای سرور، کی ورجه بیشیم؟ کلماته زندگی‌یه اَبدی تی ورجه نَهه.
69 و اَمأن ایمأن بأوردیم و دأنیم کی تویی او قدّوس از پیشه خدا.»
70 عیسی اوشأنه جواب بده: «مگر شومأن دوازده نفره من انتخاب نوکودم؟ با اَ حال ایتأ از شومأن از ابلیسه.»
