3 در اویه خیلی از علیلأن، مثله کورأن، شلأن و افلیجأن خوفتیدی، و منتظره حرکت آب بیدی.
4 چونکی هرچند وخت ایبار ایتأ فرشته‌یه خداوند اَمویی کی آبه حوضه به حرکت بأوره. اوّلین نفری کی بعد از به حرکت اَمونه آب وارده اون بوستی، از هر مرضی کی دأشتی، شفا پیدا کودی.
5 اَ میأنی مردی ایسه بو کی سی و هشت سال زمینگیر بو.
6 وختی عیسی بیده اون اویه خوفته، بفهمسته کی خیلی وخته به اَ حال دوچاره. از اون وَورسه: «آیا خوأیی کی تی سلامتی‌یه به دست بأوری؟»
7 مردِ علیل بوگفته: «ای سرور، کسی‌یه نأرم کی وختی آب به حرکت اَیه، مره حوضه میأن تَوَدَه. تا اَیم خودمه به اویه فَرسأنم، کسه دیگری پیشتر از من آبه میأن دکفه.»
8 عیسی اونه بوگفته: «ویریز، تی جایه جمعَ کون و راه بوشو.»
9 او مرد در هو لحظه خو سلامتی‌یه به دست بأورده و خو جایه جمعَ کوده و شروع بوکوده به راه شوئون. او روز، شَبّات بو.
10 پس حاکمأنه یهود او مردی‌یه کی شفا پیدا بوکوده بو، بوگفتیدی: «امروز روزِ شَبّاته و تو اجازه نأری کی تی جایه جمعَ کونی!»
11 اون جواب بده: «اونی کی مره شفا بده مره بوگفته، ‹تی جایه جمعَ کون و راه بوشو.›»
12 از اون وَورسه‌ییدی: «اونی کی تره بوگفته تی جایه جمعَ کون و راه بوشو، کی بو؟»
13 امّا او مردی کی شفا پیدا بوکوده بو، نأنستی کی اون کی ایسه. چونکی عیسی جمعیته میأن ناپدیده بوسته بو.
14 مدتی بعد، عیسی او مردَ معبده میأن پیدا بوکوده و اونه بوگفته: «الأن کی تی سلامتی‌یه پیدا بوکودی، دِ گناه نوکون تا از اونی کی بی بدتره نیبی.»
15 او مرد بوشو و یهودیأنه بوگفته: «اونی کی مره شفا بده، عیسایه!»
