19 و محکومیت در اَنه کی نور به جهان بَمو، امّا مردم تاریکی‌یه بیشتر از نور دوست دأشتیدی، چونکی اَشأنه کارأن بد ایسه.
20 چونکی هر کسی بدی کونه، از نور نفرت دأره و نوره طرف نأیه، مبادا اونه کارأن آشکاره به و رسوا ببه.
21 امّا اونی کی در راستی زندگی کونه، نوره طرف اَیه تا آشکاره به، کی خو کارأنه به یاری‌یه خدا انجام بده.»
22 بعد از اون، عیسی خو شاگردأنه اَمره به دهاته اطرافه یهودیه بوشو، اون چند روزی اویه بِیسه و مردمه تعمید بده.
23 یحیایم عِیْنونِ میأن، نزدیکه سالیم، تعمید دَیی، چونکی در اویه آب زیاد بو و مردم اَموییدی و تعمید گیفتیدی.
24 اون وختی بو کی یحیی هنوز به زندان دنکفته بو.
25 ایدفعه بین یحیی شاگردأن و ایتأ یهودی، رسمه تطهیره وستی بحثی به وجود بَمو.
26 پس یحیی ورجه بَموییدی و اونه بوگفتیدی: «اوستاد، اونی کی تی اَمره او طرفه رودِ اُردن ایسه بو و تو درباره‌یه اون شهادت دَیی، الأن خودش تعمید دهه و همه اونه ورجه شیدی.»
27 یحیی در جواب بوگفته: «هیچکی نتأنه چیزی به دست بأوره مگر اونکی از آسمان به اون عطا ببه.
28 شومأن خودتأن شاهدید کی من بوگفتم کی من مسیح نی‌یم، بلکی پیشاپیشه اون روانه بوبوستم.
29 عروس داماده‌شینه، امّا داماده رفق کی کنار ایسَه به اون گوش کونه، و از ایشنَوستنه داماده صدا، شادی‌یه زیادی کونه. می شادی‌یم اَطویی تکمیله بوسته.
30 اون بأید جلال پیدا بوکونه و من بأید کوچیکه بم.
31 «اون کی از آسمان اَیه، از همه بالاتره، امّا اونی کی از زمین ایسه، زمینی‌یه و از چیزأنه زمینی حرف زنه. اونی کی از آسمان اَیه، از همه بالاتره.
32 اون از اونچی کی بیده و بیشنَوسته شهادت دهه، امّا هیچکی اونه شهادته قبول نوکونه.
33 کسی کی اونه شهادته قبول بوکونه، بر راستی‌یه خدا مُهرِ تأیید بزه.
34 چون اونی‌یه کی خدا اوسه کوده، خدا کلامه بیان کونه، چون خدا خو روحه به یک میزان عطا نوکونه.
35 پئر پسره محبت کونه و همه چیزه به اون بیسپرده.
36 اونی کی به پسر ایمأن دأره زندگی‌یه اَبدی دأره، امّا اونی کی از پسر اطاعت نوکونه، زندگی‌یه اَبدی‌یه نیدینه، بلکی زیرِ غضبه خدا مأنه.»
