12 وختی شیمی اَمره درباره‌یه اموره زمینی حرف بزم، باور نوکودیدی، چوطو باور کونیدی اگر شیمی اَمره از اموره آسمانی بگم؟
13 هیچکس به آسمان بوجور نوشو، مگر اونی کی از آسمان بیزیر بَمو، یعنی انسانه پسر.
14 هوطویی کی موسی بیابانه میأن ماره مجسمه‌یه بلنده کوده تا مردم بیدینید و از مرگ نجات پیدا بوکونید، هوطویی هم انسانه پسر بأید بلنده کوده ببه تا مردم بیدینید و نجات پیدا بوکونید.
15 تا هر کسی کی به اون ایمأن بأوره، زندگی‌یه اَبدی بدأره.
16 «چونکی خدا دنیایه اونقدر محبت بوکوده کی خو یگانه پسره فده، تا هرکی به اون ایمأن بأوره هلاکه نبه، بلکی زندگی‌یه اَبدی بدأره.
17 چونکی خدا خو پسره اوسه نوکوده تا مردمه دنیایه محکوم بوکونه، بلکی اوسه کوده تا توسطه اون نجات پیدا بوکونید.
18 «هرکی به اون ایمأن دأره، محکوم نیبه، امّا هرکی به اون ایمأن نأره، از هَه الأنم محکوم بوبوسته، چونکی به خدا یگانه پسره نام ایمأن نأورده.
19 و محکومیت در اَنه کی نور به جهان بَمو، امّا مردم تاریکی‌یه بیشتر از نور دوست دأشتیدی، چونکی اَشأنه کارأن بد ایسه.
20 چونکی هر کسی بدی کونه، از نور نفرت دأره و نوره طرف نأیه، مبادا اونه کارأن آشکاره به و رسوا ببه.
21 امّا اونی کی در راستی زندگی کونه، نوره طرف اَیه تا آشکاره به، کی خو کارأنه به یاری‌یه خدا انجام بده.»
22 بعد از اون، عیسی خو شاگردأنه اَمره به دهاته اطرافه یهودیه بوشو، اون چند روزی اویه بِیسه و مردمه تعمید بده.
23 یحیایم عِیْنونِ میأن، نزدیکه سالیم، تعمید دَیی، چونکی در اویه آب زیاد بو و مردم اَموییدی و تعمید گیفتیدی.
24 اون وختی بو کی یحیی هنوز به زندان دنکفته بو.
25 ایدفعه بین یحیی شاگردأن و ایتأ یهودی، رسمه تطهیره وستی بحثی به وجود بَمو.
26 پس یحیی ورجه بَموییدی و اونه بوگفتیدی: «اوستاد، اونی کی تی اَمره او طرفه رودِ اُردن ایسه بو و تو درباره‌یه اون شهادت دَیی، الأن خودش تعمید دهه و همه اونه ورجه شیدی.»
27 یحیی در جواب بوگفته: «هیچکی نتأنه چیزی به دست بأوره مگر اونکی از آسمان به اون عطا ببه.
28 شومأن خودتأن شاهدید کی من بوگفتم کی من مسیح نی‌یم، بلکی پیشاپیشه اون روانه بوبوستم.
29 عروس داماده‌شینه، امّا داماده رفق کی کنار ایسَه به اون گوش کونه، و از ایشنَوستنه داماده صدا، شادی‌یه زیادی کونه. می شادی‌یم اَطویی تکمیله بوسته.
30 اون بأید جلال پیدا بوکونه و من بأید کوچیکه بم.
31 «اون کی از آسمان اَیه، از همه بالاتره، امّا اونی کی از زمین ایسه، زمینی‌یه و از چیزأنه زمینی حرف زنه. اونی کی از آسمان اَیه، از همه بالاتره.
32 اون از اونچی کی بیده و بیشنَوسته شهادت دهه، امّا هیچکی اونه شهادته قبول نوکونه.
33 کسی کی اونه شهادته قبول بوکونه، بر راستی‌یه خدا مُهرِ تأیید بزه.
