17 تمامی حدود جهان را تو پایدار ساخته‌ای. تابستان و زمستان را تو ایجاد کرده‌ای.
18 ای خداوند این را بیادآور که دشمن ملامت می‌کند و مردم جاهل نام تو را اهانت می‌نمایند.
19 جان فاخته خود را به‌جانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.
20 عهد خود را ملاحظه فرما زیرا که ظلمات جهان از مسکن های ظلم پراست.
21 مظلومان به رسوایی برنگردند. مساکین و فقیران نام تو را حمدگویند.
