20 عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شده‌ام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم.
21 مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.
22 پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد.
23 چشمان ایشان تارگردد تا نبینند. و کمرهای ایشان را دائم لرزان گردان.
24 خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد.
25 خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچ‌کس ساکن نشود.
26 زیرا برکسی‌که تو زده‌ای جفامی کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند.
27 گناه بر گناه ایشان مزید کن و درعدالت تو داخل نشوند.
28 از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند.
29 و اما من، مسکین و دردمند هستم. پس‌ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.
30 و نام خدا رابا سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمدتعظیم خواهم نمود.
31 و این پسندیده خداخواهد بود، زیاده از گاو و گوساله‌ای که شاخها وسمها دارد.
32 حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و‌ای طالبان خدا دل شما زنده گردد،
