11 ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده‌ای و ما را در میان امت‌ها پراکنده ساخته‌ای.
12 قوم خود را بی‌بها فروختی و ازقیمت ایشان نفع نبردی.
13 ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند.
14 ما را در میان امت هاضرب‌المثل ساخته‌ای. جنبانیدن سر در میان قوم‌ها.
15 و رسوایی من همه روزه در نظر من است. و خجالت رویم مرا پوشانیده است،
16 ازآواز ملامت گو و فحاش، از روی دشمن و انتقام گیرنده.
17 این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم.
18 دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید.
19 هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.
20 نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم.
21 آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند.
22 هر آینه به‌خاطر تو تمامی روز کشته می‌شویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده می‌شویم.
23 ای خداوند بیدار شو چراخوابیده‌ای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز.
24 چرا روی خود را پوشانیدی و ذلت و تنگی مارا فراموش کردی؟
25 زیرا که جان ما به خاک خم شده است و شکم ما به زمین چسبیده.
