75 ای خداوند دانسته‌ام که داوریهای تو عدل است، و بر‌حق مرا مصیبت داده‌ای.
76 پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش.
77 رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است.
78 متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم.
79 ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را می‌دانند.
80 دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم.
81 جان من برای نجات تو کاهیده می‌شود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم.
82 چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و می‌گویم کی مراتسلی خواهی داد.
83 زیرا که مثل مشک در دودگردیده‌ام. لیکن فرایض تو را فراموش نکرده‌ام.
84 چند است روزهای بنده تو؟ و کی بر جفاکنندگانم داوری خواهی نمود؟
