67 قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم.
68 تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی. فرایض خود را به من بیاموز.
69 متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم.
70 دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم.
71 مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم.
72 شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.
73 دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم.
74 ترسندگان توچون مرا بینند شادمان گردند زیرا به کلام توامیدوار هستم.
75 ای خداوند دانسته‌ام که داوریهای تو عدل است، و بر‌حق مرا مصیبت داده‌ای.
76 پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش.
77 رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است.
78 متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم.
79 ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را می‌دانند.
80 دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم.
81 جان من برای نجات تو کاهیده می‌شود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم.
82 چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و می‌گویم کی مراتسلی خواهی داد.
