35 مرا در سبیل اوامر خود سالک گردان زیرا که درآن رغبت دارم.
36 دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع.
37 چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز.
38 کلام خود را بر بنده خویش استوار کن، که به ترس تو سپرده شده است.
39 ننگ مرا که از آن می‌ترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست.
40 هان به وصایای تو اشتیاق دارم. به حسب عدالت خود مرا زنده ساز.
41 ای خداوند رحمهای تو به من برسد ونجات تو به حسب کلام تو.
42 تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم زیرا بر کلام تو توکل دارم.
43 و کلام راستی را از دهانم بالکل مگیرزیرا که به داوریهای تو امیدوارم
44 و شریعت تورا دائم نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد.
45 و به آزادی راه خواهم رفت زیرا که وصایای تو را طلبیده‌ام.
46 و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد.
47 و ازوصایای تو تلذذ خواهم یافت که آنها را دوست می‌دارم.
48 و دستهای خود را به اوامر تو که دوست می‌دارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود.
49 کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی.
50 این در مصیبتم تسلی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت.
51 متکبران مرا بسیار استهزا کردند، لیکن ازشریعت تو رو نگردانیدم.
52 ای خداوندداوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن راتسلی دادم.
53 حدت خشم مرا در‌گرفته است، به‌سبب شریرانی که شریعت تو را ترک کرده‌اند.
54 فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من.
55 ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم.
56 این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم.
57 خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت.
58 رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما.
59 در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم.
60 شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.
61 ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.
