137 ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است.
138 شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت.
139 غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کرده‌اند.
140 کلام تو بی‌نهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست می‌دارد.
141 من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم.
142 عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است.
143 تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است.
144 شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.
145 به تمامی دل خوانده‌ام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم!
146 تو راخوانده‌ام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت.
147 بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم.
148 چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم.
149 به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز.
150 آنانی که در‌پی خباثت می‌روند، نزدیک می‌آیند، و از شریعت تو دورمی باشند.
151 ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است.
152 شهادات تو را اززمان پیش دانسته‌ام که آنها را بنیان کرده‌ای تاابدالاباد.
153 بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.
154 در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز.
155 نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.
156 ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز.
157 جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم.
158 خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.
159 ببین که وصایای تو را دوست می‌دارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز!
160 جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است.
161 سروران بی‌جهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است.
