129 شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد.
130 کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند.
131 دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم.
132 بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست می‌دارند.
133 قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد.
134 مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم.
135 روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز.
