113 مردمان دو رو را مکروه داشته‌ام، لیکن شریعت تو را دوست می‌دارم.
114 ستر و سپر من تو هستی. به کلام تو انتظار می‌کشم.
115 ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت.
116 مرا به حسب کلام خود تایید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم.
117 مرا تقویت کن تا رستگار گردم و برفرایض تو دائم نظر نمایم.
118 همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شده‌اند، حقیر شمرده‌ای زیراکه مکر ایشان دروغ است.
119 جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک می‌کنی. بنابراین شهادات تو را دوست می‌دارم.
120 موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم.
121 داد و عدالت را به‌جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما.
122 برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.
123 چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.
