5 یکی یک روز را از دیگری بهتر میداند ودیگری هر روز را برابر میشمارد. پس هر کس درذهن خود متیقن بشود.
6 آنکه روز را عزیز میداندبخاطر خداوند عزیزش میدارد و آنکه روز راعزیز نمی دارد هم برای خداوند نمی دارد؛ و هرکه میخورد برای خداوند میخورد زیرا خدا راشکر میگوید، و آنکه نمی خورد برای خداوندنمی خورد و خدا را شکر میگوید.
7 زیرا احدی از ما به خود زیست نمی کند و هیچکس به خودنمی میرد.
8 زیرا اگر زیست کنیم برای خداوندزیست میکنیم و اگر بمیریم برای خداوند می میریم. پس خواه زنده باشیم، خواه بمیریم، ازآن خداوندیم.
9 زیرا برای همین مسیح مرد وزنده گشت تا بر زندگان و مردگان سلطنت کند.