12 دل خود را به ادب مایل گردان، و گوش خود را به کلام معرفت.
13 از طفل خود تادیب را باز مدار که اگر او رابا چوب بزنی نخواهد مرد،
14 پس او را با چوب بزن، و جان او را از هاویه نجات خواهی داد.
15 ای پسر من اگر دل تو حکیم باشد، دل من (بلی دل ) من شادمان خواهد شد.
16 و گرده هایم وجد خواهد نمود، هنگامی که لبهای تو به راستی متکلم شود.
17 دل تو به جهت گناهکاران غیور نباشد، امابه جهت ترس خداوند تمامی روز غیور باش،
18 زیرا که البته آخرت هست، و امید تومنقطع نخواهد شد.
19 پس تو‌ای پسرم بشنو و حکیم باش، و دل خود را در طریق مستقیم گردان.
20 از زمره میگساران مباش، و از آنانی که بدنهای خود را تلف می‌کنند.
21 زیرا که میگسار و مسرف، فقیر می‌شود وصاحب خواب به خرقه‌ها ملبس خواهد شد.
22 پدر خویش را که تو را تولید نمود گوش گیر، و مادر خود را چون پیر شود خوار مشمار.
23 راستی را بخر و آن را مفروش، و حکمت وادب و فهم را.
24 پدر فرزند عادل به غایت شادمان می‌شود، و والد پسر حکیم از او مسرور خواهد گشت.
25 پدرت و مادرت شادمان خواهند شد، ووالده تو مسرور خواهد گردید.
26 ای پسرم دل خود را به من بده، و چشمان تو به راههای من شاد باشد،
27 چونکه زن زانیه حفره‌ای عمیق است، و زن بیگانه چاه تنگ.
