امثال 17:14-27 in Iranian Persian

¹⁴ابتدای نزاع مثل رخنه کردن آب است، پس مخاصمه را ترک کن قبل از آنکه به مجادله برسد.

¹⁵هر‌که شریر را عادل شمارد و هر‌که عادل را ملزم سازد، هر دوی ایشان نزد خداوندمکروهند.

¹⁶قیمت به جهت خریدن حکمت چرا به‌دست احمق باشد؟ و حال آنکه هیچ فهم ندارد.

¹⁷دوست خالص در همه اوقات محبت می‌نماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است.

¹⁸مرد ناقص العقل دست می‌دهد و در حضورهمسایه خود ضامن می‌شود.

¹⁹هر‌که معصیت را دوست دارد منازعه رادوست می‌دارد، و هر‌که در خود را بلند سازدخرابی را می‌طلبد.

²⁰کسی‌که دل کج دارد نیکویی را نخواهدیافت. و هر‌که زبان دروغگو دارد در بلا گرفتارخواهد شد.

²¹هر‌که فرزند احمق آورد برای خویشتن غم پیدا می‌کند، و پدر فرزند ابله شادی نخواهد دید.

²²دل‌شادمان شفای نیکو می‌بخشد، اما روح شکسته استخوانها را خشک می‌کند.

²³مرد شریر رشوه را از بغل می‌گیرد، تاراههای انصاف را منحرف سازد.

²⁴حکمت در مد نظر مرد فهیم است، اماچشمان احمق در اقصای زمین می‌باشد.

²⁵پسر احمق برای پدر خویش حزن است، وبه جهت مادر خویش تلخی است.

²⁶عادلان را نیز سرزنش نمودن خوب نیست، و نه ضرب زدن به نجبا به‌سبب راستی ایشان.

²⁷صاحب معرفت سخنان خود را بازمی دارد، و هر‌که روح حلیم دارد مرد فطانت پیشه است.