6 از رحمت و راستی، گناه کفاره می‌شود، و به ترس خداوند، از بدی اجتناب می‌شود.
7 چون راههای شخص پسندیده خداوندباشد، دشمنانش را نیز با وی به مصالحه می‌آورد.
8 اموال اندک که با انصاف باشد بهتر است، ازدخل فراوان بدون انصاف.
9 دل انسان در طریقش تفکر می‌کند، اماخداوند قدمهایش را استوار می‌سازد.
10 وحی بر لبهای پادشاه است، و دهان او درداوری تجاوز نمی نماید.
11 ترازو و سنگهای راست از آن خداونداست و تمامی سنگهای کیسه صنعت وی می‌باشد.
12 عمل بد نزد پادشاهان مکروه است، زیرا که کرسی ایشان از عدالت برقرار می‌ماند.
13 لبهای راستگو پسندیده پادشاهان است، وراستگویان را دوست می‌دارند.
14 غضب پادشاهان، رسولان موت است امامرد حکیم آن را فرو می‌نشاند.
15 در نور چهره پادشاه حیات‌است، ورضامندی او مثل ابر نوبهاری است.
16 تحصیل حکمت از زر خالص چه بسیاربهتر است، و تحصیل فهم از نقره برگزیده تر.
17 طریق راستان، اجتناب نمودن از بدی است، و هر‌که راه خود را نگاه دارد جان خویش را محافظت می‌نماید.
18 تکبر پیش رو هلاکت است، و دل مغرورپیش رو خرابی.
19 با تواضع نزد حلیمان بودن بهتر است، ازتقسیم نمودن غنیمت با متکبران.
20 هر‌که در کلام تعقل کند سعادتمندی خواهد یافت، و هر‌که به خداوند توکل نمایدخوشابحال او.
21 هر‌که دل حکیم دارد فهیم خوانده می‌شود، و شیرینی لبها علم را می‌افزاید.
22 عقل برای صاحبش چشمه حیات‌است، اما تادیب احمقان، حماقت است.
