امثال 12:1-15 in Iranian Persian

¹هر‌که تادیب را دوست می‌دارد معرفت را دوست می‌دارد، اما هر‌که از تنبیه نفرت کند وحشی است.

²مرد نیکو رضامندی خداوند را تحصیل می‌نماید، اما او صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت.

³انسان از بدی استوار نمی شود، اما ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد.

⁴زن صالحه تاج شوهر خود می‌باشد، اما زنی که خجل سازد مثل پوسیدگی در استخوانهایش می‌باشد.

⁵فکرهای عادلان انصاف است، اما تدابیرشریران فریب است.

⁶سخنان شریران برای خون در کمین است، اما دهان راستان ایشان را رهایی می‌دهد.

⁷شریران واژگون شده، نیست می‌شوند، اماخانه عادلان برقرار می‌ماند.

⁸انسان برحسب عقلش ممدوح می‌شود، اماکج دلان خجل خواهند گشت.

⁹کسی‌که حقیر باشد و خادم داشته باشد، بهتراست از کسی‌که خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد.

¹⁰مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.

¹¹کسی‌که زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.

¹²مرد شریر به شکار بدکاران طمع می‌ورزد، اما ریشه عادلان میوه می‌آورد.

¹³در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون می‌آید.

¹⁴انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.

¹⁵راه احمق در نظر خودش راست است، اماهر‌که نصیحت را بشنود حکیم است.