5 А Ісус любіў Марфу і сястру яе і Лазара.
6 Калі ж пачуў, што ён хворы, прабыў два дні на тым месцы, дзе быў.
7 Пасьля гэтага сказаў вучням: пойдзем зноў у Юдэю.
8 Вучні сказалі Яму: Равьві! ці даўно Юдэі намышлялі пабіць Цябе камянямі, і Ты зноў ідзеш туды?
9 Ісус адказваў: ці не дванаццаць гадзін у дні? хто ходзіць удзень, той не спатыкаецца, бо ён бачыць сьвятло сьвету гэтага;
10 а хто ходзіць поначы, спатыкаецца, бо няма сьвятла зь ім.
11 Сказаўшы гэта, кажа ім потым: Лазар, сябра наш, заснуў, але Я іду разбудзіць яго.
12 Вучні Яго сказалі: Госпадзе! калі заснуў, дык выздаравее.
13 Ісус казаў пра сьмерць ягоную, а яны думалі, што Ён кажа пра сон звычайны.
14 Тады Ісус сказаў ім адкрыта: Лазар памёр;
15 і радуюся за вас, што Мяне ня было там, каб цяпер уверавалі; але пойдзем да яго.
16 Тады Тамаш, інакш называны Блізьнюк, сказаў вучням: пойдзем і мы памрэм зь ім.
