1 Хлеб свой пускай па вадзе, час міне, і зноў знойдзеш яго.
2 Давай частку на сем і нават на восем, бо ня ведаеш, якая нагода чакае зямлю.
3 Як напоўняцца хмары, яны выльюць дождж на зямлю; і як паваліцца дрэва на поўдзень, на поўнач, так і ляжацьме, як яно ўпала.
4 Хто зважае на вецер, той сеяць ня будзе; і хто паглядае на хмары, ня будзе той жаць.
