5 Я сказаў: Госпадзе! зьлітуйся зь мяне, вылечы душу маю; бо зграшыў я прад Табою.
6 Ворагі мае пра мяне кажуць благое: «Калі ён памрэ, і загіне імя ягонае?»
7 І калі хто прыходзіць пабачыць мяне, кажа няпраўду; сэрца ягонае складае ў сабе няпраўду, і ён, выйшаўшы, гаворыць пра тое.
8 Усе ненавідзяць мяне, шэпчуцца паміж сабою супроць мяне, благое супроць мяне намышляюць:
9 «слова Веліяла прыйшло на яго; ён лёг; і болей ня ўстане».
10 Нават чалавек мірны са мною, на якога я спадзяваўся, які еў мой хлеб, падняў на мяне нагу.
11 А Ты, Госпадзе, зьлітуйся зь мяне і мяне падымі, і я ім заплачу.
