7 Якая прыгожая ты, якая панадная, каханка, тваёю вабнасьцю!
8 Гэты стан твой падобны да пальмы, і грудзі - да вінаградных гронак.
9 Я падумаў: залезу на пальму, я ўхаплюся за вецьце яе - хай будуць грудзі твае замест гронак лазы, і дыханьне тваё будзе - як яблыкі;
10 і вусны твае - як віно залатое! Цячэ яно ў рот каханаму, асалоджвае вусны стомленым.
