16 Хай не разьліваюцца крыніцы твае па вуліцы, патокі водаў - па плошчах;
17 хай яны будуць належаць табе самому, а ня чужым з табою.
18 Крыніца твая хай дабраславёная будзе; і радуйся з жанчынай тваёй маладосьці,
19 любаснаю касуляю і прыгожаю сарнаю; грудзі яе хай упояць цябе ў кожны час; каханьнем яе цешся заўсёды.
20 І навошта табе, сыне мой, захапляцца распусьніцаю і абдымаць грудзі чужое?
21 Бо перад вачыма Госпада ўсе шляхі чалавека, і Ён прастуе ўсе сьцежкі яго.
22 Беззаконнага ловяць уласныя беззаконьні яго, і путамі грэху свайго ён павязаны.
23 Ён памірацьме без настаўленьня і ў вялікай сваёй неразумнасьці наблукаецца.
