17 бо яны ядуць хлеб беззаконьня і п'юць віно рабунку.
18 Сьцежка праведных - як сьвяціла прамяністае, якое болей і болей сьвятлее да поўнага дня.
19 А шлях бязбожных - як цемра; яны ня ведаюць, на што спатыкнуцца.
20 Сыне мой! слоў маіх слухайся, і да прамоваў маіх нахілі тваё вуха;
21 хай не адыдуць яны ад вачэй тваіх; захоўвай іх усярэдзіне сэрца твайго:
22 бо яны жыцьцё таму, хто знайшоў іх, і ацаленьне ўсяму яго целу.
23 Больш за ўсё запаветнае захоўвай сэрца тваё; бо ў ім - крыніца жыцьця.
24 Адкінь ад сябе ілжывасьць вуснаў, і круцельства языка адхісьні ад сябе.
