1 Слова Лемуіла цара. Настаўленьне, якое дала яму маці ягоная:
2 што, сыне мой? Што, сыне ўлоньня майго? Што, сыне зарокаў маіх?
3 Не аддавай жанчыне сілы тваёй, ні шляхоў тваіх пагубніцам цароў.
4 Не царам, Лемуіле, не царам піць віно, і не князям - сякеру,
5 каб, напіўшыся, яны не забылі закона і не перакруцілі суд усіх прыгнечаных.
6 Дайце сякеру таму, хто гіне, і віно засмучанаму душою;
7 хай ён вып'е і забудзе беднасьць сваю і не згадае больш пра сваю пакуту.
8 Размыкай вусны свае за безгалосага і дзеля абароны ўсіх занядбаных.
9 Размыкай вусны свае дзеля правасудзьдзя і дзеля беднага і гаротнага.
10 Хто знойдзе дабрадзейную жонку? цана яе вышэй за жэмчуг.
