18 Як той, хто прыкідваецца вар'ятам, кідае агонь, стрэлы і сьмерць,
19 так - чалавек, які падступна шкодзіць сябру свайму і потым кажа: «я толькі пажартаваў».
20 Дзе няма болей дроў, агонь патухае; і дзе няма нагаворшчыка, разлад аціхае.
21 Вугаль - на жар, дровы - на распал свары.
22 Словы нагаворшчыка - як прысмакі, і яны ўваходзяць у нутро жывата.
23 Як нячыстым срэбрам абкладзены гліняны посуд, так і палымяныя вусны і сэрца ліхое.
24 Вуснамі сваімі прыкідваецца вораг, а ў сэрцы сваім намышляе ліхое.
25 Калі ён гаворыць і пяшчотным голасам, ня вер яму; бо сем мярзотаў у сэрцы ў яго.
26 Хто нянавісьць прыкрывае на самоце, злосьць таго адкрыецца ў народным сходзе.
27 Хто капае яму, той упадзе ў яе; і хто пакоціць угору камень, да таго ён вернецца.
