9 У вушы неразумнаму не кажы, бо ён занядбае разумныя словы твае.
10 Не перасоўвай мяжы даўняй і на поле сіротаў не заходзь;
11 бо Абаронца ў іх моцны; Ён заступіцца за справу іхнюю перад табою.
12 Прыхілі сэрца тваё да вучэньня і вушы твае - да разумных слоў.
13 Не пакідай юнака без пакараньня; калі пакараеш яго дубцом, ён не памрэ:
14 ты пакараеш яго дубцом і ўратуеш душу яго ад пекла.
15 Сыне мой! калі сэрца тваё будзе мудрае, парадуецца і маё сэрца;
16 і душа мая будзе радавацца, калі вусны твае будуць казаць слушна.
17 Хай не зайздросьціць сэрца тваё грэшнікам; а хай будзе яно ва ўсе дні ў страху Гасподнім;
18 бо ёсьць будучыня, і надзея твая ня страчана.
