16 Захавальнік запаведзі захоўвае душу сваю, а хто ня дбае пра шяхі свае - загіне.
17 Міласэрны да беднага пазычае Госпаду; і Ён аддасьць яму за дабрачынства ягонае.
18 Карай сына свайго, пакуль ёсьць надзея, і не абурайся крыкам ягоным.
19 Чалавек вялікага гневу нясе пакараньне; бо, калі пашкадуеш яго, давядзецца табе яшчэ больш караць яго.
20 Слухайся рады і прымай кару, каб зрабіцца табе пасьля мудрым.
21 Шмат задумаў у сэрцы ў чалавека, але збудзецца толькі задуманае Госпадам.
22 Радасьць чалавеку - дабрачыннасьць ягоная, і бедны чалавек лепшы, чым хлусьлівы.
23 Страх Гасподні вядзе да жыцьця, і хто мае яго, заўсёды будзе задаволены, і ліха не спасьцігне яго.
24 Гультай апускае руку сваю ў чару, і ня хоча данесьці яе да вуснаў сваіх.
25 Калі ты пакараеш блюзьнера, дык і просты зробіцца разумным; і калі засьцеражэш разумнага, дык ён зразумее настаўленьне.
26 Хто бацьку руйнуе і выганяе маці - сын бессаромны і ганебны.
