10 Ня прыстоіць неразумнаму раскоша, тым болей рабу панаваньне над князямі.
11 Здаровы розум робіць чалавека павольным на гнеў, а слава ягоная - паблажлівым да неразважлівых учынкаў.
12 Гнеў цара - як рык ільва, а ласка ягоная - як раса на траву.
13 Неразумны сын - пагібель бацьку ягонаму, а сварлівая жонка - сьцёкавая рына.
14 Дом і маёмасьць - спадчына ад бацькоў, а разумная жонка - ад Госпада.
15 Гультайства наганяе дрымоту, і нядбайная душа будзе галадаць.
16 Захавальнік запаведзі захоўвае душу сваю, а хто ня дбае пра шяхі свае - загіне.
17 Міласэрны да беднага пазычае Госпаду; і Ён аддасьць яму за дабрачынства ягонае.
18 Карай сына свайго, пакуль ёсьць надзея, і не абурайся крыкам ягоным.
