14 Царскі гнеў - весьнік сьмерці; а мудры чалавек умілажальвае яго.
15 У ясным позірку цара - жыцьцё, і ўпадабаньне ягонае - як воблака з позьнім дажджом.
16 Здабыць мудрасьць намнога лепш за золата, і здабыць розум лепш за чыстае срэбра.
17 Шлях у праведных - унікаць зла; той ратуе душу сваю, хто зважае на шлях свой.
18 Пагібелі папярэднічае гонар, і падзеньню - пыха.
19 Лепей упакорвацца духам з лагоднымі, чым дзяліць здабычу з гардзеямі.
20 Хто вядзе справу разумна, той знойдзе дабро, а хто спадзяецца на Госпада, той шчасны.
21 Мудры сэрцам разумным назавецца, і салодкая мова дадасьць да навукі.
22 Розум таму, хто мае яго, - крыніца жыцьця, а вучонасьць дурных - дурнота.
23 Сэрца мудрага язык ягоны ўмудрае і памнажае веды ў вуснах ягоных.
24 Прыемная мова - сотавы мёд, салодкая душы і гойная касьцям.
