4 Не паможа багацьце ў дзень гневу; а праўда ўратуе ад сьмерці.
5 Праўда беззаганнага прастуе дарогу яму, а бязбожны ўпадзе ад бязбожнасьці сваёй.
6 Праўда пабожных ратуе іх, а бязбожнікі будуць злоўлены беззаконьнем сваім.
7 Надзея бязбожніка зьнікае пры сьмерці, і спадзяваньне бязбожных зьнікае.
8 Праведніку ёсьць ратунак зь нягоды, а замест яго трапляе ў яе бязбожны.
9 Вуснамі крывадушнік нішчыць блізкага свайго, а праведнікі празорлівасьцю ратуюцца.
10 З дабрадзенства праведнікаў радуецца горад, а як гіне бязбожны - сьпявае.
11 Дабраславеньнем праведных узвышаецца горад, а вуснамі бязбожнікаў руйнуецца.
12 Недавумак пагарджае блізкім сваім; а разумны чалавек маўчыць.
13 Хто ходзіць у паклёпніках, той адкрывае таямніцу; а верны чалавек яе хавае.
14 Дзе няма добрае рады, там занепадае народ, а пры многіх радцах - дабрадзенствуе.
15 Ліха той сабе спрычыняе, хто паручаецца за староньняга; а хто ненавідзіць заруку, той у бясьпецы.
16 Жанчына з добрым норавам здабывае гонар, а працавітыя дасягаюць багацьця.
17 Чалавек мілажальны дабрачыніць душы сваёй, а жорсткі сэрцам разбурае плоць сваю.
18 Бязбожны робіць справу ненадзейную, а таму, хто сее праўду - узнагарода пэўная.
