Zebur 89:21-36

²¹Qolum uninggha yar bolushqa békitilgen, Bilikim uni küchlendüridu.

²²Düshmen uningdin héch alwan-séliq almaydu, Peskesh adem uni qistimaydu;

²³Belki Men reqiblirini uning aldida yanjiymen, Uni öch körgenlerni yer bilen yeksan qilimen;

²⁴Öz heqiqet-sadaqitim hem méhir-muhebbitim uninggha yar bolar, Hem Méning namim bilen uning münggüzi kötürülidu.

²⁵Men uning qolini déngiz üstide, Ong qolini deryalar üstide qoyimen.

²⁶U Méni chaqirip deyduki: — «Sen méning Atam, méning Tengrim, Nijatliqim bolghan qoram téshimdursen!».

²⁷Men yene uni Méning tunji oghlum dep, Dunya padishahliridin eng yuqurisi qilimen.

²⁸Méning muhebbitimni uning üchün ebediy qaldurimen, Méning ehdem uning bilen mehkem turidu;

²⁹Men uning neslini ebediyleshtürimen, Uning textini asmanning künliridek dawam qildurimen.

³⁰Mubada oghulliri Tewrat-qanunumdin chiqip, Hökümlirim boyiche yürmise,

³¹Belgilimilirimni buzsa, Emrlirimge itaet qilmisa,

³²— U waqitta itaetsizlikini tayaq bilen, Gunahini yara-jarahet bilen jazalaymen.

³³Lékin muhebbitimni uningdin üzüp qoymaymen, Heqiqet-sadaqitimge xiyanet qilmaymen;

³⁴Men tüzgen ehdemni esla buzmaymen, Lewlirimdin chiqqanlirini héch özgertmeymen.

³⁵Men bir qétim pak-muqeddeslikimge qesem ichtim — Dawutqa qeti yalghan sözlimeymen: —

³⁶«Uning ewladi ebediy dawamlishar; Uning texti köz aldimdiki quyash kebi turar;