Zebur 66:4-15

⁴Barliq yer yüzidikiler Sanga sejde qilip, Séni küylep, naxsha éytishidu; Ular namingni küylep naxsha qilip éytidu» — denglar! Sélah!

⁵Kélinglar, Xudaning qilghanlirini körünglar; Insan baliliri aldida qilghan karametliri qorqunchluqtur.

⁶U déngizni quruqluqqa aylandurdi; Ejdadlirimiz deryadinmu piyade ötti; Biz u yerde uningdin xursen bolduq.

⁷U qudriti bilen menggü höküm süridu; Uning közliri ellerni közitip turidu; Asiyliq qilghuchilar meghrurlanmisun! Sélah!

⁸I qowmlar, Xudayimizgha teshekkür-medhiye éytinglar; Uninggha bolghan medhiye-hemdusanalarni yangritinglar!

⁹U jénimizni hayatliq ichige tikken, Putlirimizni téyildurushlargha yol qoymaydu.

¹⁰Chünki Sen, i Xuda, bizni siniding; Kümüshni otta tawlighandek bizni tawliding.

¹¹Sen bizni torgha chüshürdung; Bélimizge éghir yükni yükliding.

¹²Xeqlerni béshimizgha mindürdüng; Biz ot we kelkünni bésip öttuq; Sen axir bizni kengrichilikke chiqarding.

¹³Men köydürme qurbanliqlarni élip öyüngge kirey; Sanga qilghan qesemlirimge emel qilimen;

¹⁴Berheq, béshimgha kün chüshkende lewlirim chiqarghan, Éghizim éytqan wedilirimni emelge ashurimen.

¹⁵Men Sanga bordaq mallarni köydürme qurbanliq qilip sunimen, Qochqarlarning yéghini xush puritip köydürimen; Öküz we öchkilerni ekilip sunimen. Sélah!